359.

naleśniki na mleczku kokosowym z malinami*, serkiem homogenizowanym i prażonymi wiórkami kokosowymi

*rozgniecionymi i całymi

Naprawdę mam wybrać tylko kilka(dziesiąt) zdjęć z pośród wszystkich które zrobiłam? to jest praktycznie rzecz biorąc nie możliwe.
Relację podzielę na kilka części abyście się za bardzo nie zanudzili czytając posta :P 

Walizka spakowana, jagodzianki zapakowane. Czas w drogę. Tym razem się nie spóźniłam. Tym razem wzięłam poduszkę. Ale tak jak zawsze szłam na zbiórkę cała w nerwach, czy aby na pewno kogoś poznam., czy powinnam jechać. Pierwsza trudna decyzja, to gdzie ja mam usiąść? Zawsze mam problem, ale udało się. Trafiłam dobrze. Ukradkowe spojrzenia i przelotne uśmiechy, wszystko po to by potem rozstawać się z policzkami mokrymi od łez. Zawsze tak jest.

Ale to potem, teraz kierunek Włochy. 

 

Błogie dni spędzone na zmianę z plażowaniem, a poznawaniem nowych zakamarków miasta. Zajadaniem najlepszych lodów na świecie, a jedzeniem tonami makaronu. Były i wygłupy, gra w karty i spokojne rozmowy. Był śmiech i nocne życie. W między czasie była też mirabilandia. Wszystkie ekstremalne atrakcje zaliczone, bo co to za park rozrywki bez odrobiny adrenaliny.

 Potem nadszedł czas na spakowanie walizek i wyruszenie w kierunku Asyżu, ale o tym później...

Chce wyjść i pobiec gdzieś daleko, chce znów czuć tą lekkość. I wiatr na twarzy. Chce poczuć te lekkie pulsowanie mięśni po udanym treningu. Chce, ale nie mogę. Głupie kolano.Kolejne dwa tygodnie, serio? W sumie miesiąc bez biegania? O ile na obozie mi to nie przeszkadzało, tak teraz gdy siedzę ten tydzień w domu, na samą myśl mam ochotę krzyczeć. Może choć raz, nikt nie musi o tym wiedzieć... przecież już mnie w ogóle nie boli, po prostu je sobie mocno zbiłam, to mama mi nie pozwala, no i lekarz który kazał mi je oszczędzać, ale jeden krótki bieg nie zaszkodzi, jeżeli coś będzie nie tak przestanę. Może spróbujemy dzisiaj wieczorem?