243.

Serowo-manny wypiek z cynamonem i truskawkami

Nie wiedziałam jak to nazwać, więc niech już tak zostanie :P

Bardzo udane urodziny, ogień w kominku, głośne rozmowy i śmiech. Pyszne torty!!( były dwa! takie mniejsze jeden czekoladowo-wiśniowy, drugi był biały z chałwą na wierzchu <3) Ja jadłam ten biały(no i ciemny od koleżanki :P a ona o de mnie :P ) I to nic, że było tak późno. Potem była pizza, nie jadłam jej, bo jakoś nie miałam ochoty. Wole takie imprezy bez upijania się i czołgania po ziemi, wole posiedzieć, pogadać i się pośmiać, a nie siedzieć w oparach wódki. A na koniec telefon od taty po północy, gdzie ja jestem i o której mam zamiar wrócić :P

Takie małe czerwone coś, a tak cieszy. Cieszę się, że pojechałam wczoraj z mamą na rynek.

- mausiuuu (tęskny wzrok)

- Natalia, nie przecież to sama chemia.

-Ale, mamusiu.

- Natalia (słychać, że się poddaje)

- Tak, troszeczkę (mina zbitego szczeniaka)

- Troszeczkę? Ile dwie, trzy (ze śmiechem)

- No tak trochę więcej troszeczkę. :P

Misja zakończona sukcesem, powiem, wam, że są lepsze niż te sklepowe które miałam okazje jeść u wujka w tamtym tygodniu, bardziej smakują jak truskawki, niż jak ..no właśnie nie wiadomo co. :P Mają więcej smaku w sobie.

Nienawidzę mojego zegara biologicznego, dlaczego muszę budzić się przed siódmą, nieważne o której pójdę spać?!